Rozdział XXIV.

Z perspektywy Zayn’a.

- Zayn, błagam.. – usłyszałem ciche błaganie mojej dziewczyny.

- Po co jedzenie? Przeżyjemy.. – wyszeptałem, całując ją w kark.

- No tak, ty na samym całowaniu byś przeżył. – powiedziała wybuchając śmiechem.

- Ciebie? Oczywiście! – odpowiedziałem, obracając ją twarzą do siebie. Byliśmy w kuchni, moja dziewczyna opierała się właśnie o lodówkę. Chcieliśmy przygotować coś do jedzenia, a raczej ona chciała, ja zaś skutecznie jej przeszkadzałem.

- Malik, cholera! – powiedziała w przerwach pomiędzy moimi pocałunkami.

- Nie podoba ci się? – powiedziałem uśmiechając się łobuzersko.

- Giń w piekle! – powiedziała i wpiła się w moje wargi. Naparłem na nią z triumfalnym uśmiechem. Czułem jej dłonie krążące po moim nagim torsie. W pewnym momencie moja dziewczyna popchnęła mnie na stół.

- Uhm. – westchnąłem głośno. Elli zaśmiała się. Doszło by do czegoś większego, gdyby nie dzwonek, który zadzwonił do drzwi. Dźwięk rozniósł się po całym domu.

- No to koniec tego dobrego na dziś. – powiedziała Elli, odsuwając się.

- Nie powiedziałbym. – wyszczerzyłem się i ruszyłem do drzwi.

- Czego? – powiedziałem i otworzyłem drzwi.

- Malik! Ubierz się, cholera! – powiedział Louis i zasłonił oczy Eleanor.

- Bardzo śmieszne, Lou! – powiedziała Eleanor i odsłoniła sobie oczy.

- Uhm, hej wam. – powiedziałem zmieszany.

- W końcu normalne przywitanie! – powiedział Nialler i podszedł do mnie by mnie przytulić.

- Ta, coś dziwnego! – powiedziała Danielle i uśmiechnęła się do mnie.

- Cześć piękna. – powiedziałem do niej, za co dostałem kuksańca od Liam’a.

- Hej. – powiedziała Danielle i dała mi buziaka w policzek.

- Chyba będę zazdrosny! – rzekł Liam.

- O co? – powiedziała Elli i wychyliła się zza moich pleców.

- Jak dobrze, że tutaj jesteś, kochana! – powiedział Liam i przytulił się do mojej dziewczyny.

- Dobra, dobra! Chyba jednak przesadzasz. – powiedziałem, odrywając się od Danielle.

- Też tak sądzę. – powiedziała Danielle i przywitała się z Elli. Po chwili cała piątka weszła do domu.

- Chcecie coś do picia? Jedzenia? – zapytała się Elli, patrząc znacząco na Niall’a.

- Jedzenie! O tak, błagam, bogini ma! – powiedział Niall i ją przytulił.

- Chodź, blondasie, poszperamy w lodówce. – powiedziała i złapała go za rękę, po chwili zniknęli w kuchni. Usiedliśmy w salonie i spojrzałem na walizki przyjaciół.

- Na długo tutaj wpadliście? – zapytałem przerażony.

- No pewnie, całe dwa miesiące. – powiedziała Eleanor.

- Żartujecie?! – parsknąłem śmiechem.

- Tak. – powiedzieli chórem i wybuchliśmy śmiechem.

- Co tu tak głośno? – powiedziała Mari schodząca ze schodów. Za nią szedł loczek.

- O cholera! Louis! – powiedział Harry i zbiegł do Lou’ego. Przytulili się.

- Cześć wam wszystkim. – powiedziała blondynka i przytuliła się do wszystkich.

- Nie przejmuj się, siedzimy w tym razem. – powiedziała Eleanor do wyraźnie smutnej Mari.

- Taa! Wielkie big love, może my też będziemy parą? Eleari? – zaśmiała się blondynka.

- Zgadzam się. – powiedziała Eleanor i spojrzała na Louis’a. – Chyba na bank musimy być parą, bo u nich się na rozstanie nie zanosi.

- Cześć Harry! – wydarł się Liam.

- O, hej! Nie zauważyłem cię.. Was. – powiedział loczek i wyswobodził się z objęć Louis’a. Podszedł do Liam’a i go przytulił, potem dał całusa Danielle i Eleanor. – Nie będzie potrzeby robić „Eleari”. – rzekł loczek i podszedł do swojej dziewczyny.

- Co dzisiaj robimy? – zapytałem, siadając na oparciu i popijając sok pomarańczowy.

- My idziemy do studia, coś mamy nagrywać. – powiedział Liam i chwycił cukierka ze stołu.

- A my? – zapytała się Elli, wychodząc z Niall’em z kuchni. Niosła tackę, na której miała tosty i dzbanek z sokiem.

- Dziękujemy! – powiedziała Danielle i chwyciła tosta.

- Spoko. – uśmiechnęła się brunetka i położyła tacę na stole. – To co będziemy robić? – zapytała ponownie Elli.

- My pójdziemy na zakupy! – powiedziała Mari.

- Zgadzam się! – rzuciła w jej stronę Eleanor.

- No to załatwione. – podsumowałem.

- O której macie być w studio? – zapytała Danielle.

- Najlepiej za 15 minut. – uśmiechnął się Liam.

- Co? Zwariowałeś! Przecież ja nie ubrany jestem! A moje włosy?! Ja się tak nie pokażę! – przerażony aż wstałem.

- No to leć, słodziaku. – klepnął mnie w tyłek Louis.

- Auć, to bolało! – powiedziałem i pobiegłem do pokoju się uszykować.

Pół godziny później.

- Malik! Długo jeszcze? – krzyczał z dołu Niall.

- No już. – powiedziałem i zszedłem do nich.

- Kurde, mieliśmy być za 15 minut, a nie za pół godziny! Litości. – wzdychał Harry.

- No dobra, nie narzekać, pakować swoje zgrabne tyłki do samochodu i ciao. – powiedziała Elli.

- Zgadzam się. – rzuciła Mari i przytuliła Harry’ego. To samo zrobiła Danielle z Liam’em i Eleanor z Louis’em.

- No chodź do mnie. – powiedziałem do Elli. Ta podeszła do mnie i zarzuciła ręce na moją szyję.

- Wieczorem musimy dokończyć to czego nie skończyliśmy rano. – wyszeptała mi na ucho Elli, a ja wybuchnąłem śmiechem.

- Obiecuję. – szepnąłem i ją pocałowałem.

- Do potem. – rzuciła w moją stronę Elli, gdy się odsunęła.

- Mhm, kocham Cię. – powiedziałem do niej tylko. Uśmiechnięta mi pomachała i zaczęła zamykać drzwi od domu.

- Horan! Jedziecie już! Zostaw już te tosty! – nagle krzyknęła Elli. Spojrzałem na chłopaków i wtedy dopiero zdaliśmy sobie sprawę, że nie ma z nami Nialler ’a.

- Ale został tylko jeden! Ma tak sam zostać tu? Nie bądź brutalna! – usłyszeliśmy odpowiedź blondyna. Wybuchliśmy śmiechem.

- To bierz go i wypad. – krzyknęła moja dziewczyna, a po chwili w drzwiach ukazał się Niall z tostem w dłoni.

- Stary, szybciej! Zabiją nas. – rzucił Liam ze śmiechem.

- Bo kiedykolwiek byliśmy na czas. – wybuchnąłem śmiechem.

- Dokładnie to dwa razy. – poprawił mnie Harry.

- Dzięki. – powiedziałem i wsiadłem do samochodu. Za mną to samo zrobili chłopcy.

- A teraz pytanie za tysiąc punktów: CO MY TAM MAMY NAGRYWAĆ? – zapytał Harry.

- Wywiad mają z nami przeprowadzić. Dlatego mieliśmy być na czas. – powiedział Liam.

- Serio? Wywiad? Ja pierniczę, za dużo ich. – skrzywiłem się.

- Ta. A czego on będzie dotyczył? – zapytał Louis.

- Nasze życie prywatne. – odpowiedział Liam, jak zwykle. Ten koleś wiedział wszystko!

- Prywatne? No chyba nie! Czemu się na to zgodzili? – wybuchnął Harold.

- Gdybyśmy ukrywali się z dziewczynami to by nie chcieli z nami gadać, ale wy się zaczęliście pokazywać z biednymi dziewczynami to macie.

- Racja, biedne dziewczyny. – powiedział Niall, który skończył jeść tosta.

- Zamknij się i zajmij się swoim jedzeniem. – powiedział Harry.

- Czyli to nasza wina, że się z nimi pokazujemy? Mamy je ukrywać?! – nie wytrzymałem już.

- Nie wasza.. Po prostu chcą o nich pogadać i tyle, chyba nic się nie stało, co? – powiedział Liam.

- Mniejsza, chodźcie. – powiedziałem i  wysiadłem z samochodu. Chyba był to błąd, bo po chwili natarł na nas tłum fanek, które chciały z nami zdjęcia.

- Robimy zdjęcia czy wchodzimy?  - zapytał Niall.

- Robimy. – powiedział Liam i podszedł do jednej dziewczyny by zrobić sobie z nią zdjęcie.

- Hej Zayn! – krzyknęła jedna w moją stronę. Uśmiechnąłem się i podszedłem do niej.

- Co tam, maleńka? – rzuciłem w jej stronę.

- Podpiszesz mi się tutaj? – zapytała, podając mi moje zdjęcie.

- Jasne. Dla kogo? – zapytałem.

- Michelle. – powiedziała dziewczyna o blond włosach. Biedna, prawie mi tu mdleje. Zaśmiałem się i jej podpisałem zdjęcie. – I zdjęcie, można? – zapytała.

- Pewnie, kochanie. – powiedziałem i stanąłem obok niej, obejmując ją ramieniem. Gdy błysnął flesz, odsunąłem się od niej. – Trzymaj się, Michelle. – powiedziałem i poszedłem do następnej dziewczyny. Obróciłem się jeszcze raz w stronę dziewczyny, która teraz skakała ze szczęścia. Zaśmiałem się.

- Zayn, można z tobą zdjęcie? – zapytała się mnie długowłosa brunetka.

- Jasne. – uśmiechnąłem się do niej i podszedłem. Objąłem ją ramieniem i strzeliliśmy sobie zdjęcie.

- Dziękuję bardzo! – powiedziała i mnie przytuliła.

- Nie ma za co, kochana. – powiedziałem jej i odwzajemniłem uścisk. Gdy się wyswobodziłem z jej objęć, poszedłem w stronę drzwi od studia. Tam stał już Niall.

- Co, głodomorku, koniec fot? – zaśmiałem się.

- Bo ja, Zayn’uś, marzę o zdjęciu z tobą. – powiedział blondyn.

- Dziewczęta! – rzuciłem w stronę grupki dziewczyn koło nas.

- Tak? – odezwała się jedna.

- Zrobicie mi i Niall’owi zdjęcie? Chłopak od rana o tym marzy.. – zacząłem, a po chwili dziewczyny ustawiły się i zaczęły nam pstrykać zdjęcia. Zadowolony spojrzałem na Niall’a.

- Szczęśliwy? – zapytałem go.

- O tak! – powiedział i mnie przytulił. Dziewczyny w tym momencie zapiszczały.

- Ziall! – krzyczały, a ja z Niall’em ze śmiechu ledwo staliśmy.

- Dzięki za zdjęcia, kochaniutkie. –powiedziałem, a te zaczęły coś mówić, ale żadnej nie zrozumiałem. Obróciłem się na pięcie i wszedłem do studia. Tam stał już Liam i Louis.

- Gdzie Harry? – zapytałem.

- Tu jestem, najdroższy. – powiedział loczek i skoczył mi na plecy. Wybuchliśmy wszyscy śmiechem.

- Dobra, to gdzie ten wywiad? – zapytałem, gdy się już uspokoiliśmy.

- Tu.. – odpowiedział mi głos i odwróciłem się. Ujrzałem kobietę po czterdziestce.

- Dzień dobry. – odpowiedzieliśmy wszyscy w tym samym czasie.

- Cześć, chłopcy! To jak? Gotowi na zwierzenia? – zapytała się.

- Mhm. – mruknęliśmy tylko i podążyliśmy za nią. Weszliśmy do pomieszczenia i ujrzałem 5 krzeseł naprzeciwko fotela. No tak, stara krowa musi mieć wygodę. Usiadłem na jednym z nich. Po mojej prawej stronie siedział Harry, a po lewej Niall.

- O czym chce pani rozmawiać? - wypaliłem, chociaż dobrze wiedziałem o co jej chodzi.

- O, właśnie panie Malik, jak tam pana wybranka?

- Ma się bardzo dobrze. - odpowiedziałem krótko.

- A może pan powiedzieć nam jak się nazywa? - powiedziała rudowłosa kobieta.

- Po pierwsze, Zayn, a po drugie nazywa się Elli Joyce. - skrzywiłem się.

- Jak się poznaliście? - zapytała, a  po chwili dodała. - Pozwolicie chłopcy, że na razie porozmawiam z Zayn'em? - liczyłem, że się nie zgodzą, ale ci kiwnęli głową. Debile!

- Dzięki Harry'emu.

- A coś więcej? - dopytywała.

- W galerii handlowej, Wulfrun, coś więcej? Może godzinę? Tak? No to jakoś po 16:30. Może jak była ubrana? Nie pamiętam, ale była niesamowicie seksowna, tak seksowna, że zauroczyłem się nią od razu. Coś jeszcze? - patrzyłem wkurzony na kobietę, nienawidziłem, gdy ktoś wpierdzielał się w moje życie.

- Tak. Mógłbyś opisać ją z charakteru? - zapytała się mnie. Nosz cholera! Bezczelna kobieta!

- Nie jest jak każda z dziewczyn, że w głowie jej tylko wygląd. Sądzę, że mogła by wyjść z domu w piżamie i miałaby to głęboko w tyłku. A z charakteru.. Jest kochana, miła i czuła, chociaż potrafi zajść za skórę, czasami się kłócimy, bo co to za para bez kłótni, ale mogę pani powiedzieć, że kocham ją całym swoim sercem i wiem, że jest kobietą na całe życie. - powiedziałem za jednym tchem. - Tak, głupio brzmi, bo mam dopiero dziewiętnaście lat, a ona jest młodsza, ale nie wyobrażam już sobie życia bez niej.. - zakończyłem przemowę i szturchnąłem Niall'a.

- Jest urocza! - wypalił Nialler.

- Bardzo! - zgodził się z nim Louis.

- Dobrze gotuje! Kocham jej kuchnie. - powiedział Niall. - Sorry, mamo. - zaśmialiśmy się.

- I ma duże serce, w sam raz by pomieścić tam naszą ósemkę. - powiedział Liam.

- Ósemkę? - zapytała się kobieta.

- Zespół, Danielle, Eleanor no i Mari. - powiedział Harry.

- Właśnie, Harry, jak poznałeś Mari? - rzuciła w jego stronę.

- Głupia historia, ale poznałem ją w wypożyczalni video. Sięgnęliśmy razem po tą samą płytę DVD.

- Jaką?

-Czy to ważne? - zapytał zirytowany Harry. Już wiedział jak ja się czuję.

- Tak, bardzo.

- "Harry Potter" i też nie pamiętam jak była ubrana, ale mogę ci powiedzieć, że myślałem o niej non stop.

- Potwierdzamy! - powiedział Niall. - Myślał o niej cały czas. Szykowaliśmy się na koncert w Londynie, a ten zapomniał swojej solówki, wyobrażasz to sobie ?

- Domyślam się, że to miłość od pierwszego wejrzenia?

- Tak, dokładnie.

- A Mari? Jaki ma charakter?

- Troszkę inny niż Elli, ponieważ ona jest mniej wybuchowa. Mogę też powiedzieć, że chciałbym z nią zamieszkać. To jeszcze śmieszniej brzmi niż u Malik ‘a, ale mówię bardzo poważnie. A jak się nie uda to cóż, będę się starał by było nam dobrze nadal bez wspólnego mieszkania.

- Romantycznie.. - powiedziała kobieta.

- Staram się. - powiedział Harry, a ja z Louis'em wymieniliśmy porozumiewawcze spojrzenia.

- A ty Niall, gdzie twoja wybranka?

- Moja? Jest ze mną od urodzenia.. Jedzenie się nazywa. - razem z ostatnim słowem wybuchliśmy niekontrolowanym śmiechem.

- A jak Danielle, Liam? - próbowała się przebić przez śmiech.

- Danielle? Bardzo dobrze, lepiej niż mogło być, jest jeszcze bardziej nieziemska, gdy ją pierwszy raz zobaczyłem.

- Oo, słodko. A Eleanor? Dalej grzeczna i miła dziewczyna?

- Oczywiście, ona zawsze jest miła i grzeczna.. - powiedział Louis, akcentując ostatnie słowa. Również wybuchliśmy śmiechem. Oczywiście, Eleanor jest grzeczniutka i potulna jak baranek.

- Dzięki za wywiad chłopaki, jesteście kochani. Życzę wam szczęścia w dalszym życiu i wszystkiego czego sobie

zażyczycie. Cześć wam. - powiedziała i wyszła z pomieszczenia.

- No co za pojebane babsko! - wybuchnąłem. - Idę zapalić, bo mnie kurwica zaraz strzeli. - powiedziałem i wyszedłem z pomieszczenia na tyły budynku. Zatrzymałem się przy schodkach na zewnątrz i usiadłem na ostatnim z nich.

Wyciągnąłem jednego papierosa i go zapaliłem. Gdy poczułem ulgę w płucach, wypuściłem dym. Nagle poczułem wibracje w moim telefonie. Wyciągnąłem go i spojrzałem na wyświetlacz. Zobaczyłem twarz mojej dziewczyny i odebrałem.

- No hej, piękna. - powiedziałem.

- Już po? - zapytała.

- Nawet nie wiesz z jaką ulgą wyszedłem na papierosa. Coś strasznego ten cały wywiad.

- Wywiad? - zapiszczała do telefonu.

- Proszę, ciszej..

- Przepraszam.

- No wywiad, pytała baba o prywatne życie.. O ciebie.

- O mnie? Zwariowałeś chyba! Powiedziałeś coś?

- Tak, powiedziałem.

- A co? Mogę wiedzieć?

- Że jesteś niegrzeczna i w łóżku wijesz się jak kocica. A no i, że podczas seksu cały czas powtarzasz "Nie tak

agresywnie."

- Żartujesz kurwa?! Malik, błagam, powiedz, że żartujesz..

- Nie.. - powiedziałem poważnie, chociaż nadal starałem się powstrzymać od śmiechu.

- Jak mogłeś.. - powiedziała cicho i usłyszałem jak jej głos się łamie.

- No żartuje przecież! Powiedziałem, że jesteś cudowna i kocham cię nad życie.

- Nie wybaczę ci tego, pogadamy w domu.

- No Elli, proszę cię.. - powiedziałem, ale usłyszałem tylko dźwięk rozłączonego połączenia. - Zajebiście. - zgasiłem papierosa i wszedłem do studia. - Wracamy do domu, mam przejebane!

- Mamusia przyjechała? - zaśmiał się Niall.

- Nie, moja dziewczyna mnie dzisiaj zabije.

- I nie będzie seksu? Oj, biedny Malik.. – wybuchli śmiechem chłopacy.

- Debile! - powiedziałem tylko. - Jedziemy?

- No pewnie, panie abstynencie. - powiedział Harry.

- Zamknij mordę, bo dzisiaj będziesz spał na wycieraczce.

- Albo nad basenem! - Harry wystawił język.

- Malik ma kurwa basen! Ja pierdolę! Co jeszcze ma? Stary, kurwa, ty pływać nie umiesz. - powiedział Niall.

- Nie tyrajcie chłopca, biedak.. - powiedział Liam.

- Dzięki, stary! A teraz ruszajcie dupy i prosto do samochodu! - powiedziałem i wyszedłem ze studia.

- Zayn! - usłyszałem czyjś krzyk.

- Sorry, musimy jechać. - powiedziałem sucho.

- Błagam, jedno zdjęcie. - powiedziała dziewczyna. Odwróciłem się w jej stronę i spojrzałem jej prosto w oczy.

- Miałaś kiedyś tak, że cały twój świat stoi przed tobą i chce ci uciec?

- Mam właśnie teraz.

- Bądź poważna. Ja tak mam i muszę jechać do swojej dziewczyny. - powiedziałem tylko i zostawiłem grupę

 dziewczyn za sobą. Chłopcy wsiedli za mną i samochód ruszył dalej.

Z perspektywy Elli.

- Kiedy będą? – usłyszałam głos Mari i się obróciłam. Stałam przy oknie w sypialni, miałam ochotę płakać i zniknąć.

- Nie wiem. – powiedziałam cicho. Przyjaciółka podeszła do mnie i mnie przytuliła.

- Co jest? – zapytała się. Nie zdążyłam odpowiedzieć, bo do pokoju wparowały roześmiane Danielle i Eleanor.

- Co tam? – zapytała Eleanor.

- Idziemy robić sałatkę owocową? – zapytałam, unikając wzroku Mari.

- Jestem za! – powiedziała Danielle.

- Trzeba jeszcze rozpakować nasze torby z zakupów. – powiedziała Mari.

- To potem się zrobi, jedzenie jest wypakowane, a ciuchy.. Potem. – uśmiechnęłam się i wyszłam z pokoju. Za mną podążyły dziewczyny.

- Gadałaś z Zayn’em? – zapytała się Eleanor.

- Mhm, a co? – przytaknęłam.

- O której będą? – zapytała się tym razem Danielle.

- Nie wiem, nic mi na ten temat nie wspomniał. Możemy przestać o nim gadać? – wybuchłam. – Przepraszam. – po

 chwili się uspokoiłam.

- Luzik, to jak? Z czego robimy tą sałatkę? – powiedziała uśmiechnięta Ell.

- Dzięki. – odwzajemniłam jej uśmiech. – A co w ogóle mamy?

- Arbuz, maliny, truskawki, brzoskwinie, ananas, mango, winogrono, banana, kiwi.. – zaczęły wyliczać na zmianę

 Danielle z Mari.

- Wszystko. – zaśmiałam się.

- Okej. – zgodziły się i zabrałyśmy się za robienie sałatki. Gdy skończyłyśmy, włożyłyśmy ją do lodówki.

- Chce któraś kawę czy coś? – zapytałam.

- Latte, zrobisz? – rzuciła w moja stronę Danielle.

- Pewnie, że tak. – wyszczerzyłam się i zabrałam się za robienie kawy. Dziewczyny w tym czasie wyszły do salonu i włączyły jakiś film.

- Wszystkie pijecie kawę? – zapytałam, przekrzykując głośniki.

- Taaaak! – krzyknęły. Westchnęłam i stanęłam na palcach by wyciągnąć z szafki ziarnka kawy do zmielenia. Musiałam śmiesznie wyglądać skacząc do szafki. W pewnym momencie poczułam czyjeś dłonie na swoich biodrach, a po chwili uniosłam się w powietrzu i chwyciłam kawę. Gdy już poczułam ziemię pod nogami, obróciłam się tak gwałtownie, że ziarnka się rozsypały. Ale nie to się teraz liczyło. Stał naprzeciwko on. Spojrzałam mu w oczy, a po chwili poczułam jak łapie mnie za dłoń, by mnie pocałować we wewnętrzną stronę jej. Przybliżył twarz do mojej.

- Przepraszam. – wyszeptał. – Tak bardzo zgłupiałem przez miłość do ciebie, że zapomniałem jak używa się mózgu.

- Miłość do mnie? – zapytałam i przejechałam palcem wskazującym po linii jego kości policzkowej.

- Tak, kocham cię. Nie zapominaj, nigdy.. – chyba chciał coś jeszcze powiedzieć, ale mu przerwałam. Pocałowałam

go tak namiętnie i momentalnie w mojej duszy pojawiło się stado motyli. Uwielbiam ten stan. Zayn uniósł mnie i

posadził na blacie. Odchyliłam się i spojrzałam mu w oczy.

- Też cię kocham, Zayn. – powiedziałam cicho.

- Co? Powtórz, bo nie usłyszałem.. – nabijał się ze mnie.

- Usłyszałeś..

- Nie, powtórz.. Proszę! – powiedział i spojrzał na mnie takim wzrokiem, że każdy zrobiłby wszystko co chciałby.

- Kocham cię, kurwa, Malik. – wydarłam się.

- Od razu lepiej. – powiedział i musnął mnie w usta.

- Co tu się dzieje? – do kuchni wpadł Nialler.

- Nic, powiedz dziewczynom, że dzisiaj musimy się zadowolić czystą. – zaśmiałam się.

- Okej. – powiedział i zniknął.

- Wariat. – powiedziałam, stykając się czołem z nim.

- Ale tylko twój.

- Na zawsze. – powiedziałam.

- Na zawsze. – powtórzył i wpił się w moje wargi. Jego dłoń powędrowała pod moją bluzkę i przejechała po moim

staniku, by po chwili odpiąć jego zapięcie.

- Malik, oni tam siedzą. – powiedziałam w przerwach między pocałunkami.

- No i co. – powiedział, całując mnie dalej i jeżdżąc dłonią po moim biuście. Nie pozostałam mu dłużna i wsadziłam

 dłonie pod koszulkę.

- No tak, nie ma kawy, bo tu romanse są. – powiedziała Danielle, a ja odsunęłam Malik’a od siebie tak, że ten się obił

o blat szafek naprzeciwko.

- Przepraszam. – wybąkałam i zapięłam swój stanik. – Nie może być czysta?

- Pewnie, że może. – powiedziała.

- No to zajebiście. – powiedziałam i zeskoczyłam z blatu. Danielle wyszła z kuchni. Podałam dłoń swojemu chłopakowi. – Idziesz?

- Chętnie, ale do sypialni. – powiedział, wystawiając rząd białych zębów.

- Zabawny jesteś. – powiedziałam, przybliżając swoja twarz do jego i muskając jego wargi. – No chodź.

- No okej. – powiedział i wyszliśmy z kuchni. Wszyscy rozsiedli się po kanapach i fotelach.

- Jak was dużo! – powiedziałam.

- Taka duża rodzina. – podsumował Liam.

- Najlepsza rodzina pod światem. – powiedziałam i przytuliłam się do Zayn’a.

- Zgadzam się! – powiedziała Mari i złapała Harry’ego za rękę.

- No to mowa już o rodzinie.. – zaczął Liam i spojrzał na Danielle. – Dokończ.

- Okej.. No to słuchajcie.. – zaczęła mówić Dan. – Chłopcy mają ten dom na Malediwach i wraz z Liam’em doszliśmy

do wniosku, że fajnie byłoby tam pojechać naszą ośmioosobową grupą. Co wy na to? – zakończyła Danielle i

przejechała wzrokiem po naszych zszokowanych twarzach.

_________________________________________________________________________

Hej wszystkim, oto kolejny rozdział. Właśnie siedzę u Clauds i piszemy kolejne rozdziały. 

Mamy w planach też zmienić wygląd naszego bloga, bo ten miętowy trochę już razi po oczach.

 Ten rozdział dedykujemy naszym nowym przyjaciółkom ~Camille

_________________________________________________________________________

This chapter is dedicated to our special friend.

-Imane Imane Haj Haj

-Aurora Sabatini

-Sasha Directioner

-Victoria Contreras

-Almina Sisic

-Ester Greco

-Inês Sooares

-Giulia Volpini

-Laura Costa

-Jatisha Perez-Vazquez 

~ Love U Girls  <3 ~Camille

                                                    Rok WMYB <3 / YEAR WMYB <3

                                                     Słodki Nialler. / Sweet Nialler.

                                                                Louis <3 mrrr

                                                 Piątka wspaniałych  /   five wonderful

                                                            hahahahahahahahahahha. :3